Pius X - Class of 5/6HAD - 1989/1990 reunie.
21 jaar na datum is het dan zo ver. Onze klasreunie.
Dankzij de wonderbaarlijke technologische communicatie middelen die ons ter beschikking staan (wie hadt er indertijd ooit gedacht dat jan en alleman over mobiele telefonie zou beschikken, laat staan het alomtegenwoordige internet.......), is het ons gelukt om een klasreunie te houden.
Indertijd na de officiele laatste schooldag van 6HAD, was iedereen ribbedebie.......we konden bij wijze van spreken niet vlug genoeg de deuren van Pius X achter ons toegooien, letterlijk en figuurlijk. Want er stonden ons nieuwe uitdagingen te wachten, studies, werk,......kortom, starten met een nieuwe lei.
En nu zijn we 2 decennia verder,.....
Juste, er zijn afgelopen decennia vanuit onze school talloze uitnodigingen verstuurd naar de oud-leerlingen toe voor een reunie. Doch, ik vermoed dat de opkomst van onze klasgenoten niet bijster groot was, een paar dit jaar....een paar dat jaar. Wat wil je, het waren algemene reunies, en geen klas reunies per se. Niet verwonderlijk dat velen forfait gaven. (dan sta je daar alleen met een drankje in een zee van mensen die je niet of nog amper kent).
Mandy V.H. en Facebook....
We zijn gezegend dat we deze twee hebben.
To Facebook or not to Facebook, ......dat is een ander onderwerp......maar feit is dat Mandy de moeite heeft genomen om onze klasfoto op het net te plaatsen, en van het een komt het ander....
I tag you, you tag me, we are being tagged.....en voila, in een mun van tijd hebben we mekaar 'teruggevonden'. Niet allemaal natuurlijk, niet iedereen zit op FB. Maar toch wel bijna de helft van de 'klas', mooi zo.
I tag you, you tag me, we are being tagged.....en voila, in een mun van tijd hebben we mekaar 'teruggevonden'. Niet allemaal natuurlijk, niet iedereen zit op FB. Maar toch wel bijna de helft van de 'klas', mooi zo.
Doet wel raar hoor, om de foto's van oud-klasgenoten te zien.......iedereen is natuurlijk wat ouder geworden,....... sommigen hebben een nieuwe hair-do of gewoonweg foetsie haardos, wat rimpelkes meer, soit.....we zijn allemaal mooi ouder geworden, dada babysmoel.
En zodus, wat doen we ermee met al die verzamelde FB klasgenoten? Begot, ik kom terug naar mijn moederland in december.......zodus, waarom geen reunie?!? Gewoon een belletje dat rinkelde in mijn kop, kan dwaas klinken, maar ben nog altijd dezelfde impulsief ventje van vroeger, ....gewoonweg doen, en dan pas zien waar ik terechtkom. (niet altijd goed bezig, geloof me vrij)
Beetje polsen bij den die en den die, en wonderbaarlijk genoeg waren de reaktie's vrij positief.....it's a go....
FB Groep pagina creeeren, check.
Datum vastleggen, check.
Plaats van afspraak, check.
En wie waren er present? 5 dames en 6 heren, 11 in totaal dus.
Technisch gezien behoort "Muntje" Kurt Wuyts niet tot de gang of 5-6HAD, maar Carmen was er zo vol van (Kurt's spreekbeurt betreffende "King" muntjes als ik het mij goed herinner, was de spreekbeurt van het jaar.....dat heb ik toch zo verstaan), dat hij niet mocht ontbreken op het appel.
En wie waren er present? 5 dames en 6 heren, 11 in totaal dus.
Technisch gezien behoort "Muntje" Kurt Wuyts niet tot de gang of 5-6HAD, maar Carmen was er zo vol van (Kurt's spreekbeurt betreffende "King" muntjes als ik het mij goed herinner, was de spreekbeurt van het jaar.....dat heb ik toch zo verstaan), dat hij niet mocht ontbreken op het appel.
 |
| front |
 |
| back (letterlijk en figuurlijk) |
Zodoende, plaats van afspraak.....waar anders dan Restaurant Ling Nan op het Kiel.....indertijd de resto van de ouders van Shu Man en sinds een klein decennia overgenomen door Mr. Sunny himself. De vlam in de pijp gestoken en Ling Nan is nog steeds een 'begrip' op het Kiel.
Voor diegenen die al een tijdje niet meer de Abdelstraat......oeps, Abdijstraat....hebben afgewandeld.
't Dient gezegd te worden, de 'omgeving' is er niet zo bijster fraaier op geworden....vandaar dat Carmen, Nancy en Sunny al druk in de weer waren om zich te 'integreren'.
Ondanks het feit dat de meesten mekaar al 2 decennia niet meer hebben gezien, was het ijs snel ontdooid met allerlei grappige anekdote's die we terug aanhaalden van vroeger, het wel en wee hedendaags.
Combineer dat met een glaasje alkohol om de tongen wat losser te maken en de voortreffelijke rijsttafel, en zoals je al wel vermoedt, de toon was al snel gezet voor de avond.
De Steven's zijn nog altijd onafscheidelijk, Dave is nog altijd de observateur van dienst, Sunny en Bulens....och man, die twee samen breken het kot af. En Kurt is niet de vreemde eend in de bijt, helemaal niet.....droog, droge humor.....laat hem nog een paar keer met ons op stap gaan, dan gaan we nog wat zien, me dunkt.
En de dames dan. 'k Weet dus niet of dat ze nog kontakt met mekaar hebben gehad, althans diegenen die aan ons tafel zaten, maar 't dient gezegd te worden, ze zijn allemaal, een voor een opengebloeid, in de positieve zin van het woord.
Dolores is nog altijd goedlachs en o zo leer-en nieuwsgierig, 90% van de tijd het zonnetje van de klas.
Nancy is geen noot veranderd. (houden zo!!)
Carmen.....ze had het al indertijd, maar nu is het helemaal...o wee diegene die haar pad durft te kruisen, 'tis oftewel alles geven oftewel de deur toeslaan op hunne snuit, no quarter taken. Of ben ik verkeerd? ;-)
Ellen, minzame Ellen, ze is al zo groot van gestalte, chineesje hier moest altijd naar boven kijken als ik haar aansprak (nog altijd trouwens, ik ben aan het krimpen....doh, jaren beginnen al te tellen). Een buitenbeentje van de klas. Ondertussen veranderd in een pracht van een dame die het fijn vindt om baanjanetten te jennen. :-p
En Mandy? Goh....letterlijk van een lelijk eendje veranderd in een prachtige zwaan.......waarom, waarom toch indertijd niet?! God knows....
Juste, ben de eerste die toegeeft dat onze klas nooit een geheel vormde, doch, grote strubbels waren er nu ook weer niet, op die paar plagerijen na......kids are kids. Zodus, na zoveel jaren nog eens samen, het doet eigenlijk wel wat (voor Nancy was het ook een beetje te emo...)
En dan het moment supreme van de avond......dan zijn we terug bij Mandy, want dame Mandy werkt ondertussen al jaar en dag als bediende voor.....jawadde,.....PIUS X.
Op de koop toe is het haar gelukt om de 'sleutels' van de Abdijstraat te bemachtigen..........keineig!!!!!
Toch wel straffe kost hoor, iemand boven lacht ons toe.....de Heilige Pius X himself??
Het frisse weer weerhield ons niet om al goedlachs stantepede na de maaltijd terug naar school te gaan :) Als ik het mij goed herinner, vroeger was het tegen heug en meug dat we na de lunchpauze terug naar school gingen en daar opgewacht worden door de 'Turk' aan de poort....
Jeeeezes, de inkomhal is nagenoeg hetzelfde gebleven, de 'visbokaal' doet nog altijd dienst :)
Maar het gebouw dat aan de Abdijstraat ligt, is toch wel wat veranderd hoor, mega-groot sekretariaat met Mac computers.....waar was de tijd dat we nog zaten te tokkelen op Lotus 1-2-3?
En wat is me dat voor een klaslokaal hier......mega-groot.....hadden we er maar van gebruik kunnen maken indertijd.
Doch, de 'speelplaats' en het oude gedeelte (aan de Wittestraat) zijn nagenoeg hetzelfde gebleven. De brug die de koer in 2 splits (niet-rokers/rokers...remember?), staat er nog in volle glorie......jeeeeezes, waar was den tijd.
En natuurlijk hebben we onze oude klaslokalen vereerd met een bezoek. 'k Zeg het je.....het kriebelde toen we de deuren van het oud gebouw open deden en binnen treden. Dolores kan het beamen :)
Een klaslokaal was dus snel gevonden en jawadde, wat doet men dan, ......men kiest zijn/haar plaats om te zitten....op die harde houten stoelen, remember?
En dat de leerlingen die maandag daarop volgend het maar goed weten dat we er geweest waren, met name dank aan Mademoiselle Carmen
;-)
Soit, als afsluiter nog een drink in de Ling Nan om te bekomen van de emoties, enne nen tip, luister goed naar de wijze raad van Carmen.....voor diegenen die het niet weten, go and ask her :)
Er waren toch wel een paar 'stille' momenten op deze memorabele avond....
Waarom?
Misschien het besef dat de tijd niet heeft stilgestaan wellicht,......misschien nostalgie........ik heb er het raden naar, 'k ben geen helderziende....
Ach, zo slecht hebben we het toch niet van afgebracht......
Als Madame Six ons nu zou zien, dan is ze gegarandeerd apetrots op eenieder van ons....
We made our lives, we live our lives, ....... every single moment we should treasure it, cheers to Life
Mijn hoed af....chapeau, class of 5-6 HAD, 1989-1990, PIUS X A'pen
Voor diegenen die al een tijdje niet meer de Abdelstraat......oeps, Abdijstraat....hebben afgewandeld.
't Dient gezegd te worden, de 'omgeving' is er niet zo bijster fraaier op geworden....vandaar dat Carmen, Nancy en Sunny al druk in de weer waren om zich te 'integreren'.
Ondanks het feit dat de meesten mekaar al 2 decennia niet meer hebben gezien, was het ijs snel ontdooid met allerlei grappige anekdote's die we terug aanhaalden van vroeger, het wel en wee hedendaags.
Combineer dat met een glaasje alkohol om de tongen wat losser te maken en de voortreffelijke rijsttafel, en zoals je al wel vermoedt, de toon was al snel gezet voor de avond.
En de dames dan. 'k Weet dus niet of dat ze nog kontakt met mekaar hebben gehad, althans diegenen die aan ons tafel zaten, maar 't dient gezegd te worden, ze zijn allemaal, een voor een opengebloeid, in de positieve zin van het woord.
Dolores is nog altijd goedlachs en o zo leer-en nieuwsgierig, 90% van de tijd het zonnetje van de klas.
Nancy is geen noot veranderd. (houden zo!!)
Carmen.....ze had het al indertijd, maar nu is het helemaal...o wee diegene die haar pad durft te kruisen, 'tis oftewel alles geven oftewel de deur toeslaan op hunne snuit, no quarter taken. Of ben ik verkeerd? ;-)
Ellen, minzame Ellen, ze is al zo groot van gestalte, chineesje hier moest altijd naar boven kijken als ik haar aansprak (nog altijd trouwens, ik ben aan het krimpen....doh, jaren beginnen al te tellen). Een buitenbeentje van de klas. Ondertussen veranderd in een pracht van een dame die het fijn vindt om baanjanetten te jennen. :-p
En Mandy? Goh....letterlijk van een lelijk eendje veranderd in een prachtige zwaan.......waarom, waarom toch indertijd niet?! God knows....
Juste, ben de eerste die toegeeft dat onze klas nooit een geheel vormde, doch, grote strubbels waren er nu ook weer niet, op die paar plagerijen na......kids are kids. Zodus, na zoveel jaren nog eens samen, het doet eigenlijk wel wat (voor Nancy was het ook een beetje te emo...)
En dan het moment supreme van de avond......dan zijn we terug bij Mandy, want dame Mandy werkt ondertussen al jaar en dag als bediende voor.....jawadde,.....PIUS X.
Op de koop toe is het haar gelukt om de 'sleutels' van de Abdijstraat te bemachtigen..........keineig!!!!!
Toch wel straffe kost hoor, iemand boven lacht ons toe.....de Heilige Pius X himself??
Het frisse weer weerhield ons niet om al goedlachs stantepede na de maaltijd terug naar school te gaan :) Als ik het mij goed herinner, vroeger was het tegen heug en meug dat we na de lunchpauze terug naar school gingen en daar opgewacht worden door de 'Turk' aan de poort....
Jeeeezes, de inkomhal is nagenoeg hetzelfde gebleven, de 'visbokaal' doet nog altijd dienst :)
Maar het gebouw dat aan de Abdijstraat ligt, is toch wel wat veranderd hoor, mega-groot sekretariaat met Mac computers.....waar was de tijd dat we nog zaten te tokkelen op Lotus 1-2-3?
 |
| Neen, ge wilt het niet weten..... |
En wat is me dat voor een klaslokaal hier......mega-groot.....hadden we er maar van gebruik kunnen maken indertijd.
Doch, de 'speelplaats' en het oude gedeelte (aan de Wittestraat) zijn nagenoeg hetzelfde gebleven. De brug die de koer in 2 splits (niet-rokers/rokers...remember?), staat er nog in volle glorie......jeeeeezes, waar was den tijd.
En natuurlijk hebben we onze oude klaslokalen vereerd met een bezoek. 'k Zeg het je.....het kriebelde toen we de deuren van het oud gebouw open deden en binnen treden. Dolores kan het beamen :)
Een klaslokaal was dus snel gevonden en jawadde, wat doet men dan, ......men kiest zijn/haar plaats om te zitten....op die harde houten stoelen, remember?
 |
| moet weeral lukken, Sunny en Bullie naast mekaar |
 |
| take note of de lichaamstaal van Bullie......klop dezelfde als 20 jaren geleden |
En dat de leerlingen die maandag daarop volgend het maar goed weten dat we er geweest waren, met name dank aan Mademoiselle Carmen
;-)
Soit, als afsluiter nog een drink in de Ling Nan om te bekomen van de emoties, enne nen tip, luister goed naar de wijze raad van Carmen.....voor diegenen die het niet weten, go and ask her :)
Er waren toch wel een paar 'stille' momenten op deze memorabele avond....
Waarom?
Misschien het besef dat de tijd niet heeft stilgestaan wellicht,......misschien nostalgie........ik heb er het raden naar, 'k ben geen helderziende....
Ach, zo slecht hebben we het toch niet van afgebracht......
Als Madame Six ons nu zou zien, dan is ze gegarandeerd apetrots op eenieder van ons....
We made our lives, we live our lives, ....... every single moment we should treasure it, cheers to Life
Mijn hoed af....chapeau, class of 5-6 HAD, 1989-1990, PIUS X A'pen
1 comment:
Amai Main Yee, wat een schitterend verslag van onze kleine, maar zéér gezellige reunie.
Hopelijk kan de ex PIX-avond van morgen er aan tippen, maar ik heb er mijn twijfels over!
We zullen er zeker ééntje drinken (waarschijnlijk wel meerdere) op jouw gezondheid! ;-)
Post a Comment