't Schoon Verdiep - Antwerp City Hall

't Schoon Verdiep - Stadhuis van Antwerpen aka Antwerp City Hall,

Born in Antwerp, ..... lived in the suburbs of THE happening town of Belgium, .....practically passed by this particular building every single day during my early teens, and ow yeah, mum and pop getting married in that very same building.....ofcourse am talking about City Hall of Antwerp,......but somehow, I have never ever set foot inside this grand old building.

Always found it a bit odd that this building has been attracting so many tourists and honestly a bit queer....I don't want to be seen as a photo-snapping Japanese tourist too.

Until......

As luck would have it, discovered that Els A., a former high school classmate, works as a civil servant for the City of Antwerp, and more specifically, her assigned work place is ...yeah, you guess it right, ....City Hall !!!  "Smashing ;-)"

A kind word and a gentle enquiry, and Els A. arranged an exclusive private tour for our humble family.

I knew that the building was old, but I didn't expect it to be THAT old, ....a bit of googling and found out this renaissance styled building was erected in the late 16th century....wow, we are talking about 500 years of history.  

Not surprising though that the building is stuffed to the brim with tons of memorabilia, exquisite and fine pieces of art,....honestly, our household was in awe of such magnificent display of richly history.

Especially this particular floor, where all the official rooms are located, is simply gobsmackingly beautiful.  No wonder the locals call it " 't Schoon Verdiep", literally translated as "the Beautiful Floor". 

If I remember correctly, Els A. guided us through all the rooms except the mayor's office,...guess would have been asking bit too much, after all, it IS the mayor's office ;-) (the lad deserves some bit of respect and he can make do without an intrusion from us lot). Nonetheless, managed to snap a picture of his front door (better than nothing!! :-p)

A big thumbs up for Els though, even though she is not a qualified guide, she managed to squeeze in anecdotes about the history of the building of which we were totally unaware of, making our visit thus more exciting and expanding our knowledge, inclusive mine.

Undoubtedly, moment supreme was the councillors' meeting room.  It simply oozes history, standing and sitting there, we got a feeling of being immersed in the rich history of this UNESCO Heritage listed building.

SPQA : The Senate and People of Antwerp....or is it Jess & Laetitia rule?

In short, we were totally awestruck.....in a positive way ofcourse.

Well, got that sorted out, wife and kid now realize where I come from....the Big A...not Apple but Antwerp :)

Big thanks and hugs to Els A., thank you for the memorable tour from the three of us....our heartfelt thanks x

A for Awesome? Nah, make that A for Antwerp & A for Anthoni ;-)!!!

Pius X - 5/6HAD - 1989/1990 reunie

Pius X - Class of 5/6HAD - 1989/1990 reunie.

21 jaar na datum is het dan zo ver. Onze klasreunie.

Dankzij de wonderbaarlijke technologische communicatie middelen die ons ter beschikking staan (wie hadt er indertijd ooit gedacht dat jan en alleman over mobiele telefonie zou beschikken, laat staan het alomtegenwoordige internet.......), is het ons gelukt om een klasreunie te houden.

Indertijd na de officiele laatste schooldag van 6HAD, was iedereen ribbedebie.......we konden bij wijze van spreken niet vlug genoeg de deuren van Pius X achter ons toegooien, letterlijk en figuurlijk.  Want er stonden ons nieuwe uitdagingen te wachten, studies, werk,......kortom, starten met een nieuwe lei.

En nu zijn we 2 decennia verder,.....

Juste, er zijn afgelopen decennia vanuit onze school talloze uitnodigingen verstuurd naar de oud-leerlingen toe voor een reunie. Doch, ik vermoed dat de opkomst van onze klasgenoten niet bijster groot was, een paar dit jaar....een paar dat jaar.  Wat wil je, het waren algemene reunies, en geen klas reunies per se.  Niet verwonderlijk dat velen forfait gaven. (dan sta je daar alleen met een drankje in een zee van mensen die je niet of nog amper kent).

Mandy V.H. en Facebook....

We zijn gezegend dat we deze twee hebben.

To Facebook or not to Facebook, ......dat is een ander onderwerp......maar feit is dat Mandy de moeite heeft genomen om onze klasfoto op het net te plaatsen, en van het een komt het ander....


I tag you, you tag me, we are being tagged.....en voila, in een mun van tijd hebben we mekaar 'teruggevonden'. Niet allemaal natuurlijk, niet iedereen zit op FB. Maar toch wel bijna de helft van de 'klas', mooi zo.

Doet wel raar hoor, om de foto's van oud-klasgenoten te zien.......iedereen is natuurlijk wat ouder geworden,....... sommigen hebben een nieuwe hair-do of gewoonweg foetsie haardos, wat rimpelkes meer, soit.....we zijn allemaal mooi ouder geworden, dada babysmoel.

En zodus, wat doen we ermee met al die verzamelde FB klasgenoten? Begot, ik kom terug naar mijn moederland in december.......zodus, waarom geen reunie?!? Gewoon een belletje dat rinkelde in mijn kop, kan dwaas klinken, maar ben nog altijd dezelfde impulsief ventje van vroeger, ....gewoonweg doen, en dan pas zien waar ik terechtkom. (niet altijd goed bezig, geloof me vrij)

Beetje polsen bij den die en den die, en wonderbaarlijk genoeg waren de reaktie's vrij positief.....it's a go....

FB Groep pagina creeeren, check.

Datum vastleggen, check.

Plaats van afspraak, check.


En wie waren er present? 5 dames en 6 heren, 11 in totaal dus. 

Technisch gezien behoort "Muntje" Kurt Wuyts niet tot de gang of 5-6HAD, maar Carmen was er zo vol van (Kurt's spreekbeurt betreffende "King" muntjes als ik het mij goed herinner, was de spreekbeurt van het jaar.....dat heb ik toch zo verstaan), dat hij niet mocht ontbreken op het appel. 

front

back (letterlijk en figuurlijk)

Zodoende, plaats van afspraak.....waar anders dan Restaurant Ling Nan op het Kiel.....indertijd de resto van de ouders van Shu Man en sinds een klein decennia overgenomen door Mr. Sunny himself. De vlam in de pijp gestoken en Ling Nan is nog steeds een 'begrip' op het Kiel. 


Voor diegenen die al een tijdje niet meer de Abdelstraat......oeps, Abdijstraat....hebben afgewandeld. 
't Dient gezegd te worden, de 'omgeving' is er niet zo bijster fraaier op geworden....vandaar dat Carmen, Nancy en Sunny al druk in de weer waren om zich te 'integreren'.

Ondanks het feit dat de meesten mekaar al 2 decennia niet meer hebben gezien, was het ijs snel ontdooid met allerlei grappige anekdote's die we terug aanhaalden van vroeger, het wel en wee hedendaags.


Combineer dat met een glaasje alkohol om de tongen wat losser te maken en de voortreffelijke rijsttafel, en zoals je al wel vermoedt, de toon was al snel gezet voor de avond.

De Steven's zijn nog altijd onafscheidelijk, Dave is nog altijd de observateur van dienst, Sunny en Bulens....och man, die twee samen breken het kot af. En Kurt is niet de vreemde eend in de bijt, helemaal niet.....droog, droge humor.....laat hem nog een paar keer met ons op stap gaan, dan gaan we nog wat zien, me dunkt.

En de dames dan. 'k Weet dus niet of dat ze nog kontakt met mekaar hebben gehad, althans diegenen die aan ons tafel zaten, maar 't dient gezegd te worden, ze zijn allemaal, een voor een opengebloeid, in de positieve zin van het woord.  

Dolores is nog altijd goedlachs en o zo leer-en nieuwsgierig, 90% van de tijd het zonnetje van de klas.
Nancy is geen noot veranderd. (houden zo!!)
Carmen.....ze had het al indertijd, maar nu is het helemaal...o wee diegene die haar pad durft te kruisen, 'tis oftewel alles geven oftewel de deur toeslaan op hunne snuit, no quarter taken. Of ben ik verkeerd? ;-)
Ellen, minzame Ellen, ze is al zo groot van gestalte, chineesje hier moest altijd naar boven kijken als ik haar aansprak (nog altijd trouwens, ik ben aan het krimpen....doh, jaren beginnen al te tellen). Een buitenbeentje van de klas. Ondertussen veranderd in een pracht van een dame die het fijn vindt om baanjanetten te jennen. :-p
En Mandy? Goh....letterlijk van een lelijk eendje veranderd in een prachtige zwaan.......waarom, waarom toch  indertijd niet?! God knows....


Juste, ben de eerste die toegeeft dat onze klas nooit een geheel vormde, doch, grote strubbels waren er nu ook weer niet, op die paar plagerijen na......kids are kids. Zodus, na zoveel jaren nog eens samen, het doet eigenlijk wel wat (voor Nancy was het ook een beetje te emo...)

En dan het moment supreme van de avond......dan zijn we terug bij Mandy, want dame Mandy werkt ondertussen al jaar en dag als bediende voor.....jawadde,.....PIUS X.
Op de koop toe is het haar gelukt om de 'sleutels' van de Abdijstraat te bemachtigen..........keineig!!!!!

Toch wel straffe kost hoor, iemand boven lacht ons toe.....de Heilige Pius X himself??


Het frisse weer weerhield ons niet om al goedlachs stantepede na de maaltijd terug naar school te gaan :) Als ik het mij goed herinner, vroeger was het tegen heug en meug dat we na de lunchpauze terug naar school gingen en daar opgewacht worden door de 'Turk' aan de poort....

Jeeeezes, de inkomhal is nagenoeg hetzelfde gebleven, de 'visbokaal' doet nog altijd dienst :)

Maar het gebouw dat aan de Abdijstraat ligt, is toch wel wat veranderd hoor, mega-groot sekretariaat met Mac computers.....waar was de tijd dat we nog zaten te tokkelen op Lotus 1-2-3?

Neen, ge wilt het niet weten.....

En wat is me dat voor een klaslokaal hier......mega-groot.....hadden we er maar van gebruik kunnen maken indertijd.

Doch, de 'speelplaats' en het oude gedeelte (aan de Wittestraat) zijn nagenoeg hetzelfde gebleven. De brug die de koer in 2 splits (niet-rokers/rokers...remember?), staat er nog in volle glorie......jeeeeezes, waar was den tijd.

En natuurlijk hebben we onze oude klaslokalen vereerd met een bezoek. 'k Zeg het je.....het kriebelde toen we de deuren van het oud gebouw open deden en binnen treden. Dolores kan het beamen :)

Een klaslokaal was dus snel gevonden en jawadde, wat doet men dan, ......men kiest zijn/haar plaats om te zitten....op die harde houten stoelen, remember?

moet weeral lukken, Sunny en Bullie naast mekaar

take note of de lichaamstaal van Bullie......klop dezelfde als 20 jaren geleden

En dat de leerlingen die maandag daarop volgend het maar goed weten dat we er geweest waren, met name dank aan Mademoiselle Carmen 
;-)

Soit, als afsluiter nog een drink in de Ling Nan om te bekomen van de emoties, enne nen tip, luister goed naar de wijze raad van Carmen.....voor diegenen die het niet weten, go and ask her :)

Er waren toch wel een paar 'stille' momenten op deze memorabele avond....


Waarom?


Misschien het besef dat de tijd niet heeft stilgestaan wellicht,......misschien nostalgie........ik heb er het raden naar, 'k ben geen helderziende....


Ach, zo slecht hebben we het toch niet van afgebracht......


Als Madame Six ons nu zou zien, dan is ze gegarandeerd apetrots op eenieder van ons....


We made our lives, we live our lives, ....... every single moment we should treasure it, cheers to Life


Mijn hoed af....chapeau,  class of 5-6 HAD, 1989-1990, PIUS X A'pen